H Νιόνια μου ανήκει στην τρίτη γενιά re-homed παπαγάλων που έχω υιοθετήσει. Τον Αύγουστο του 2011 ανέλαβα τη Νιόνια μαζί με τον σύντροφό της το Harry, την περίπτωση του οποίου την περιγράφω στο αφιερωμένο για αυτόν άρθρο. Τα δύο πουλιά ήρθαν υπό την επίβλεψή μου επειδή η κυρία τους είχε πεθάνει από τις αρχές του 2010 και οι συγγενείς αδυνατούσαν να αναλάβουν επαρκώς την φροντίδα τους.

Η Νιόνια γεννήθηκε στο Κογκό το έτος 1980. Είναι Congo African Grey με μικρές ενδείξεις του κόκκινου παράγοντα “Red Pied Asymmetrical” στο στήθος της. Δύο τριών μηνών, μωράκι ακόμα, δόθηκε ως δώρο σε μία ελληνίδα γιατρό (ηλικίας τότε περίπου 50 ετών) από έναν ντόπιο. Η γιατρός το λάτρεψε και όταν επέστρεψε στην Ελλάδα μετά από λίγους μήνες το έφερε μαζί της. Η μικρή Νιονίτσα ταξίδεψε μέσα στην τσάντα χειραποσκευών της κυρίας της με χίλιες δυο προφυλλάξεις, γιατί υπήρχε ρητή απαγόρευση για την “παράνομη” εξαγωγή african greys από το Κογκό. Η Νιόνια εγκλιματίστηκε σύντομα σε ένα μεγάλο διαμέρισμα στη Γλυφάδα παρέα με την αγαπημένη της κυρία. Μετά από ένα χρόνο της έφεραν κι έναν αρσενικό τον Harry για να κάνουν παρέα.

Οι ιδιοκτήτες της ήταν άνθρωποι που είχαν ασχοληθεί μαζί της και ειδικά τη βασική κοινωνικοποίηση της η Νιόνια την ωφείλει σε εκείνους. Η Νιόνια αρέσκεται να λέει το όνομα της κυρίας της με πολλές παραλλαγές. Για το λόγο αυτό προτίμησα να την ονοματίσω κι εγώ έτσι, γιατί δυστυχώς οι προηγούμενοι ιδιοκτήτες δεν είχαν δώσει κανένα όνομα στα πουλιά. Λέει κι άλλες φράσεις, κάποιες από τις οποίες κάνω πως δεν τις ακούω, γιατί δεν είναι και οι πιο ευγενείς… καταλαβαίνετε, είναι η “επιθυμία” των ιδιοκτητών παπαγάλων να τους μαθαίνουν “κακές ή πιπεράτες” λέξεις και φράσεις. Η Νιόνια μιμείται πάρα πολύ καλά ήχους ζώων, όπως γαυγίσματα αλλά και ήχους μηχανών. Λατρεύει τα χάδια και τις αγκαλίτσες.

Βέβαια τα τελευταία χρόνια η ζωή της Νιόνιας δεν πρέπει να ήταν τόσο καλή. Η κυρία της, υπερήλικη και ασθενής δεν ήταν σε θέση να την φροντίσει, αλλά και να ασχοληθεί μαζί της. Όταν πρωτοείδα τη Νιόνια, ενάμιση έτος μετά το θάνατο της κυρίας της απογοητεύτηκα και τρόμαξα.

  • Ήταν ένα πουλί κλεισμένο σε ένα κλουβί μεταφοράς, που δεν είχε τη δυνατότητα ούτε καν να τεντώσει τα φτερά του. Από όσο κατάλαβα το πουλί είχε να βγει παραπάνω από 6 χρόνια που η κυρία του ήταν άρρωστη, άρα και η φροντίδα του πουλιού δε θα μπορούσε να είναι επιμελής.
  • Είχε έντονη αδυναμία, που φαινόταν ιδιαίτερα στις όποιες κινήσεις της, τις οποίες έκανε με μεγάλη δυσκολία και ουσιαστικά απέφευγε να τις κάνει.
  • Από τις πρώτες παρατηρήσεις ήταν και το μεγάλο ποσοστό βλεφαρόπτωσης.
  • Η τροφή της ήταν αποκλειστικά μαύροι μεγάλοι χύμα ηλιόσποροι, ωμή αμυγδαλόψυχα και μία φορά το μήνα για φρούτο δίνανε μπανάνα.
  • Παρουσίαζε έντονο feather-picking, ειδικά στην περιοχή των φτερούγων της και της ουράς της. Υποψιάζομαι πολλές πιθανές αιτίες: α) το πουλί δεν χώραγε στο κλουβί του κι έκοβε ότι το ενοχλούσε για να μπορεί να κινηθεί, β) έντονη κατάθλιψη, γ) προσπάθεια να προκαλέσει την προσοχή των ιδιοκτητών του, δ) απελπιστική ανία.
  • Είχε να κάνει μπάνιο πολύ…. καιρό.
  • Το φτέρωμά της ειδικά στο μέρος του στήθους και του κορμού είχε στοιχεία έντονης λιπαρότητας και θαμπότητας.
  • Υπήρχε εμφανές πρόβλημα αρθρίτιδας στο ένα της πόδι, καθώς επίσης της έλειπε ένα νύχι.

Μόλις πρωτοέφερα τη Νιόνια στο σπίτι μαζί με το Harry ξεκίνησε η υποχρεωτική και απαραίτητη καραντίνα. Επί μία εβομάδα τα πουλιά ήταν σε άλλο δωμάτιο από το Μέμο και τον Carlο και επί δύο ακόμα εβδομάδες στο ίδιο δωμάτιο αλλά με καμία επαφή μεταξύ τους.

Τη δεύτερη μέρα διαμονής δεν θα την ξεχάσω ποτέ. Η Νιόνια μάλλον λόγω στρες έκοψε και ξερίζωσε και τα υπόλοιπα φτερά από τις φτερούγες της και είχε γεμίσει το κλουβί της με αίματα. Δεν μπορώ να σας περιγράψω το στεναχώρια μου. Από την τρίτη μέρα ξεκίνησα και την καθάρισα επιμελώς και εκείνη και το κλουβί της. Την έβγαλα έξω για να κάνει μία βόλτα και διαπίστωσα από πλευράς της με πόσο κόπο/πόνο, προσπαθούσε να τεντώσει τα φτερά της. Της άλλαξα διατροφή, premium pellets και μίγμα σπόρων, φρέσκα λαχανικά και φρούτα, τροφές ωμές ή βραστές με άμυλο, πρωτεΐνες, ασβέστιο και ωμούς βιολογικούς ξηρούς καρπούς, όλα στη δοσολογία που θα έπρεπε να προσλαμβάνονται από το πουλί. Την ξεκίνησα με προσεγμένο ύπνο, τουλάχιστον βραδινού 12ωρου. Τέλος μετά από ιατρική σύσταση της έδωσα και μία πολυβιταμίνη για να αρχίσει να τονώνεται ο οργανισμός της. Τέλη Αυγούστου της αγόρασα ένα μεγάλο κλουβί με απώτερη δυνατότητα να φιλοξενηθεί και ο Harry μαζί της, αν και όταν πάψει να είναι επικίνδυνος για τη σωματική της ακεραιότητα. Στο κλουβί της υπάρχουν παιχνίδια και πολλές διαφορετικές κούρνιες για να μπορέσει να εξασκήσει τους μύες των ποδιών της.

Η Νιόνια επέδειξε ιδιαίτερη προσαρμοστικότητα στο καινούριο ημερήσιο και διατροφικό της πρόγραμμα. Έχει αρχίσει και βελτιώνεται η γενική της εικόνα, όσον αφορά την ευστάθειά της, την κινητηκότητά της, το φτέρωμά της, τη συμμετοχικότητά της. Δεν ξαναπαρουσίασε κανένα δείγμα feather picking, ενώ αρχίζουν και επαναδημιουργούνται τα φτερά στις φτερούγες και στην ουρά της. Είναι ένα γλυκύτατο πουλί, ιδιαίτερα συνεργάσιμο και με τους ανθρώπους αλλά και τα υπόλοιπα πουλιά που υπάρχουν στο σπίτι.

Ελπίζω κι εύχομαι τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής της, να της προσφέρουμε ως καινούριο σπιτικό της: αγάπη, ασφάλεια, φροντίδα και στοργή, όπως της αξίζουν.